مهمترین روش‌های معدنکاری دریایی در جهان را بشناسیم

کانی مگ، محمد قهرمانی کوشان- زمانی اعماق دریا بسیار دور از دسترس به نظر می‌رسید؛ اما با تغییراتی که علم دردنیا ایجاد کرد. بیشتر اقیانوس‌ها امروزه با فشارهای جدید ناشی معدنکاری دریایی، استخراج معادن، آلودگی‌های زیست محیطی، صید بی‌رویه و موارد دیگر مواجه شده است. تصور کنید در عمیق‌ترین بخش‌های اقیانوس آرام مرکزی، جایی بین مکزیک و هاوایی فرو می‌روید. مشاهده کنید که آب از شفاف به آبی به آبی تیره به سیاه تبدیل می‌شود. سپس ۱۵۰۰۰ فوت (۴۶۰۰ متر) دیگر تا کف دریا تقریباً به اندازه فاصله قله کوه ویتنی کالیفرنیا تا پایین دره مرگ در همان نزدیکی ادامه دهید.

به محض اینکه شروع به فرود می‌کنید، تمام امواج و جهش‌ها از بین می‌روند و مثل این است که شما فقط شناور هستید و سپس به آرامی غرق می‌شوید و نور را از پنجره‌ها محو می‌کنید و سپس واقعاً در دنیای دیگری هستید.این ها را اریک کوردز، محقق دانشگاه تمپل و بازدیدکننده مکرر از اعماق اقیانوس می‌گوید.در نهایت، در عمق ۱۲۰۰۰ فوتی (۳۷۰۰متری) زیر آخرین تکه‌های نور از سطح به توقف می‌رسید. آب اینجا به طرز عجیبی چسبناک و در عین حال شفاف است و نور چراغ قوه شما تا صدها یارد گسترش می‌یابد. شما در قلب منطقه شکستگی کلاریون-کلیپرتون هستید، منطقه‌ای از بستر اقیانوس تقریباً به اندازه ایالات متحده، که پر از بی مهرگان بی‌رنگ است که به روش‌های شگفت انگیزی با شرایط پراکنده و خردکننده موجود در اینجا سازگار شده‌اند.

اطراف شما تا جایی که چشم نمی‌تواند ببیند سنگ‌های کوچک و کروی است. از ابعاد میکروسکوپی گرفته تا اندازه یک توپ والیبال وجود دارد، آنها شبیه چیزی هستند که از مجموعه “گرملینز” یا شاید “تهاجم بدن ربایان” به سرقت رفته است و میلیون‌ها ارزش دارند. زیرا در داخل این تخم‌‌های کوچک مرموز، ذخایر دست‌نخورده مس، تیتانیوم، کبالت و به‌ویژه منگنز وجود دارد که برای ساختن هر چیزی از فولاد در قاب ماشین شما تا مداری که به شما می‌گوید چقدر بنزین در آن باقی مانده، حیاتی است. برخی از فلزات در اینجا در مقادیر بیشتری نسبت به تمام قاره‌های جهان وجود دارند و بهتر است باور کنید که آنها توجه شرکت‌های معدن را به خود جلب کرده‌اند. اینجاست که باید گفت معدنکاری دریایی رسما در دنیا کلید خورده است.

ترسیم یک خط دقیقاً از جایی که اعماق اقیانوس شروع می‌شود، دشوار است. با شروع از حدود ۶۵۰فوت (۲۰۰ متر)، نور کافی برای پشتیبانی از فتوسنتز وجود ندارد، و در حدود ۳۰۰۰ فوت (۱۰۰۰ متر) اصلاً نور وجود ندارد. از آنجا تا عمیق‌ترین نقطه، در پایین گودال ماریانا با عمق ۳۶۰۰۰ فوت (۱۱۰۰۰ متر) بین ژاپن و پاپوآ گینه نو (به اندازه کافی عمیق است که قله اورست را با کوه واشنگتن در نیوهمپشایر گیر کرده است) به طور ساده به عنوان “دریای عمیق” تعریف می‌شود. اعماق دریا امروز محل تغییر است. فعالیت‌های انسانی در حال حاضر بر آن تأثیر می‌گذارند و آماده هستند، زیرا پیشنهاد می‌شود ذخایر معدنی  موجود در اقیانوس‌ها جدی‌تر گرفته شود.  در دهه‌های آینده به شدت نیاز به مواد معدنی موجود در بستر دریا احساس خواهد شد.بسیاری از کارشناسان در مورد معدنکاری دریایی می‌گویند« توجهی که امروز به استخراج از اعماق دریا می‌کنیم و تصمیماتی که اکنون می‌گیریم، می تواند در سرنوشت عملیات معدنکاری دریایی تفاوت ایجاد کند.»

ثروت معدنی اقیانوس‌ها گسترده و تقریباً دست نخورده است. اما باید توجه داشت که تمامی ذخایر جهان در حال تغییر هستند. زیرا فناوری‌های جدید به انسان اجازه می‌دهد به بخش‌های عمیق‌تری از بستر دریا دسترسی پیدا کند. معدنکاری دریایی این امکان را می‌دهد که ذخایر را از عمیق‌ترین نقاط اقیانوس‌ها استخراج کنند.

استراتژی‌های استخراج کنونی در دو دسته تقسیم می‌شوند. اول، ندول‌کاوی است که توپ‌های بیلیارد عجیب و غریبی را در کف دریا جمع‌آوری می‌کند که در طول قرن‌ها به آرامی مواد معدنی را جمع‌آوری کرده‌اند، زیرا مانند باران از بالا می‌بارند یا از پایین می‌ریزند و در اطراف ذرات مرکزی مانند آب نبات سنگ در اطراف یک رشته جمع می‌شوند. برای جارو کردن ندول‌ها تا عمق ۴۰۰۰ تا ۶۰۰۰ متری (۱۳۰۰۰ تا ۲۰۰۰۰ فوت) در زیر سطح اقیانوس باید پیش رفت؛  اگرچه شرکت‌ها ایده‌های مختلفی مانند جاروبرقی‌های آب‌های عمیق و تراول‌های عظیمی را که در بستر دریا می‌کشند، اما بسیاری از کارشناسان معتقدند در معدنکاری دریایی و استفاده از ابزارهای مربوط به آن هیچ استاندارد صنعتی وجود ندارد. یک مطالعه در سال ۱۹۸۵، ۵۵۰ میلیارد متریک تن (۶۱۰ میلیارد تن) ندول در دریا را تخمین زد.

شکل دوم استخراج در اطراف دریچه های گوگرد و انواع دیگر تراوش‌ها مورد هدف قرار می‌گیرد. این عملیات در آب‌های کم عمق ۴۰۰۰ تا ۱۲۰۰ فوت (۱۲۰۰ تا ۳۷۰۰متر) خواهد بود و بیشتر شبیه عملیات استخراج سنتی معدن گوگرد، فسفر یا فلزات گران‌بها از کناره‌های پشته‌های زیر آب است. اعماق اقیانوس‌ها از ماهی‌هایی حمایت می‌کنند که ما برای غذا به آنها وابسته هستیم، آنها به بازیافت مواد مغذی کمک می‌کنند که به آب‌های کم عمق باز‌گردند، بهره‌وری اقیانوس را تقویت می‌کنند، نیمی از اکسیژنی را که تنفس می‌کنیم، تولید می‌کنند.

تاکنون تمامی این پروژه‌ها تئوری هستند. معدنکاری دریایی هنوز هم آنچنان که باید رشد و توسعه نکرده است.  اکثر مجوزهایی که در حال حاضر برای استخراج از معادن در اعماق دریا و عملیات معدنکاری دریایی اعطا می‌شود، برای ندول‌ها هستند، اما اولین مجوزهایی که واقعاً زمین را باز کردند احتمالاً در اطراف دریچه‌های اقیانوسی هستند. Nautilus Minerals، یک شرکت کانادایی که در سواحل پاپوآ گینه نو کار می‌کند، اجرای پروژه‌ای را برای استخراج طلا و مس در خط الراس حدود ۵۰۰۰ فوت (۲۰۰۰ متر) زیر سطح آغاز کرده است و در آوریل شروع به دریافت تجهیزات کرد. مدیران شرکت خاطرنشان کرده‌اند که بررسی‌های اثرات زیست‌محیطی را گذرانده‌اند و پروژه‌شان نسبت به سایر عملیات‌های معدنکاری دریایی برای زمین دوست‌تر است، زیرا سنگ معدن بسیار غنی است که می‌توانند با ایجاد مزاحمت کمتر خاک، مقدار بیشتری از آن را به دست آورند.اما دانشمندان اشاره می‌کنند که هنوز اطلاعات زیادی در مورد اینکه استخراج نواری در آب‌های عمیق چه تاثیری بر محیط‌زیست خواهد داشت، ناشناخته است. در مورد دریچه‌های اقیانوسی، برخی از حیوانات وجود دارند که ممکن است فقط در آن نقطه زندگی کنند، و یک معدن می‌تواند کل گونه‌ها را از بین ببرد.علاوه بر این، هر دو سبک استخراج، توده‌های سمی بالقوه شن و ماسه بسیار ریز را تولید می‌کنند که می‌تواند صدها مایل را در بخشی از اقیانوس که برای هزاران سال دست‌نخورده باقی مانده است، طی کند.لیزا لوین، کارشناس اعماق دریا در موسسه اقیانوس‌شناسی اسکریپس می‌گوید: معدنکاری دریایی عملیاتی است که طی آن انسان‌ها به محیط‌های جدیدی می‌روند که اثرات زیست‌محیطی زیادی دارد. قبل از اینکه چیزهایی را کشف کنیم، چیزهایی را از دست می‌دهیم.

مهمترین و به روزترین اخبار معدن و صنایع معدنی را در کانی مگ بخوانید.