بهرنگ پورغفاری، عضو هیات مدیره خانه صنعت معدن و تجارت جوانان ایران، در گفتگو با کانی مگ، درباره مهمترین چالش‌های حوزه معدن کشورمان، گفت: مهمترین چالش معادن کشورمان عدم توجه دولت به این حوزه است. دلیل اینکه عمدتاً معادن در مناطق محروم کشور هستند و دولت صنعت معدن را به عنوان ویترین توسعه اقتصادی خود […]
بهرنگ پورغفاری، عضو هیات مدیره خانه صنعت معدن و تجارت جوانان ایران، در گفتگو با کانی مگ، درباره مهمترین چالش‌های حوزه معدن کشورمان، گفت: مهمترین چالش معادن کشورمان عدم توجه دولت به این حوزه است. دلیل اینکه عمدتاً معادن در مناطق محروم کشور هستند و دولت صنعت معدن را به عنوان ویترین توسعه اقتصادی خود میتواند به کارگیرد و در تمامی حوزه‌ها از آن به عنوان تبلیغ برای پیشرفت اقتصادی استفاده کند. متاسفانه معادن چون در مناطق محروم و دورافتاده هستند، مورد توجه و عنایت مسولان و سرمایه‌گذاران قرار نمی‌گیرند؛ همچنین توجه کافی در این بخش وجود ندارد. به عبارت بهتر ایجاد جذابیت برای سرمایه‌گذار در معادن کشور مغفول مانده است.
وی ادامه داد: به کارگیری مدیرانی که تجربه و نگاه معدنی چندان علمی و تاثیرگذاری ندارند یکی دیگر از مشکلات صنعت معدن کشورمان است. متاسفانه این مدیران در حوزه صنعت معدن به کارگیری می‌شوند.
وی تاکید کرد: مورد دیگر اینکه، یکسری مدیران تکراری را در این بخش می‌بینیم که توجهی به نگاه جدید با مدیران جدید در این بخش ندارند و تلاشی برای نخبگان، نوآوران و دانش آموختگان نمی‌کنند. بیشتر انتصابات فرمایشی شده است. یک مدیر معاون معدنی می‌شود و همان فرد مدیر یک مجموعه بزرگتر می‌شود. بعد همان مدیر مدیر فولاد مبارکه می‌شود و حتی مدیر صنایع مس می‌شود و همواره آدم های تکراری هستند و نگاه جدیدی در این بخش وجود ندارد.
پورغفاری براین باور است: نکته دیگر بحث فنی که آن هم عدم ورود تکنولوژی‌های جدید در بخش معدن به این حوزه است. بدون شک قسمت عمده ای از این مشکلات میتواند به دلیل تحریم‌ها باشد. همچنین نگاه کهنه در این باره وجود دارد که علاقه و جذابیتی در این بخش ایجاد نمی‌کنند تا سرمایه‌گذار خارجی بتواند بر اساس جذابیت‌ها وارد حوزه سرمایه‌گذاری شود. برای همین کماکان بخش معدن مغفول مانده است. علی رغم اینکه تبلیغ می‌شود که صنعت معدن جای نفت برود؛ در عمل اقدامی را نسبت به این موضوع نمی‌بینیم.
وی گفت: یکی از معضلاتی که همچنان در بحث معدن وجود دارد، استفاده از ابزارهای سنتی و عدم توجه دولت و سرمایه‌گذار به تغییر در روش‌ها است. البته باید توجه داشت که بحث تحریم‌ها نیز تاثیر می‌گذارد که متاسفانه کشورهای صاحب سبک و تکنولوژی علاقه زیادی برای همکاری در بخش معدن در ایران ندارند
این فعال بخش خصوصی تصریح کرد: سیاست گذاری دولت نیز بر روی موضوع سرمایه‌گذاری در معادن تاثیرگذار است؛ یعنی دولت جذابیت لازم و کافی را برای سرمایه‌گذار خارجی فراهم نمی‌کند. در حال حاضر معادن بزرگ پروانه بهره‌برداری به نام شخص یا شرکت صادر نمی‌کنند چه برسد به اینکه شرکت‌های خارجی معتبر به این موضوع ورود کنند. سرمایه‌گذار خارجی همینطوری سرمایه نمی‌آوردند. متاسفانه در کشور ما این موضوع مغفول مانده است.
عضو هیات مدیره خانه صنعت معدن و تجارت جوانان ایران، اظهار داشت: به نظرمن، نگاه جدیدی باید حکمفرما شود. با آمدن دولت جدید شاید مدیرانی با نگاه جدیدتر بیایند و بتوانند این معضلات را حل کنند یا بدان برسند ولی کماکان آن توقعی که می‌رفت فراهم نشده و نگاه سنتی حکمفرماست و مدیران تکراری و مدیرانی غیرمتخصص هنوز در این قسمت فعال هستند و نگاه جدیدی باید حکمفرما شود. یکسری موارد همانند حقوق دولتی در معادن یک مسئله بلاتکلیف که هنوز حل نشده است. مسئله آب مسئله‌ای است که هنوز حل نشده است. مسئله زیرساخت‌ها مسئله‌ای که هنوز حل نشده است. خیلی از معادن هستند که ارزش سرمایه‌گذاری دارند ولی به دلیل اینکه دولت حاضر نیست زیرساخت‌ها را فراهم کند سرمایه‌گذار هم به این دلیل از این فراری است که آنجا سرمایه‌گذاری کند.
پورغفاری براین باور است: امیدواریم یک نگاه نویی در حوزه معدن و صنایع معدنی ایجاد شود. امیدوارم این نگاه پیاده شود و اتفاق افتد. یک جستجوی کوچکی کنید همواره افراد تکراری و یک مدیر از تهیه و تولید به ایمیدرو می‌رود و تمام نفراتی که همراه او بودند اتوبوسی به بخش جدید می‌برند. همان نگاهی که در بخش قبلی بوده وارد بخش جدید می‌شود. این پروسه همینطور ادامه دارد و وقتی تغییرات به این صورت است نباید انتظار تغییرات عمده و بنیادین را در آینده نزدیک باشیم.
این تحلیلگر در پایان با اشاره به تعامل معدنکاران با استارتاپ‌ها خاطرنشان کرد: استارتاپ‌ها وجه ویترینی برای صنایع معادن دارند تا حدی بدان توجه می‌شود ولی خروجی ندارند و در عمل اتفاقی نمی‌افتد. فقط چند شرکت برای اینکه خود را مطرح کنند چند استارتاپ مطرح می‌کنند و به وجود می‌آورند ولی خروجی ندارد.
