ابوالفضل ابوترابی، نماینده نجف‌آباد در مجلس یازدهم به خبرنگار کانی مگ، گفت: معمولاً معادن ما در نزدیکی برخی شهرها و روستاها قرار دارند و مردم مناطق معدنی هم، به مانند بسیاری از دیگر مردم ایران به طبیعت و محیط زیست اهمیت می‌دهند. از آن‌جایی که کار در معادن تا حد زیادی به محیط زیست لطمه می‌زند، همیشه یکی از دغدغه و دلخوری‌های مردم مناطق معدنی بوده است. از این‌رو بعضی از معدن‌داران در روند کاری خود به قدری بی‌توجه به مسائل محیط زیست کار کرده‌اند که بی‌اعتمادی در بین مردم افزایش داشته است.
وی افزود: در حال حاضر در کشور ما، حساسیت اجتماعی یکی از موانع بزرگ در ادامه کار معدن‌داران است و چون مردم معترض هستند، نماینده، فرماندار و مسئولان آن مناطق هم به خواست مردم مناطق معدنی مجبورند به موضوع ورود پیدا کنند و جلوی کار را بگیرند.
عضو کمیسیون امور داخلی کشور و شوراها در مجلس تصریح کرد: معدن‌داران تا زمانی که منفعت مردم مناطق و مسائل زیست محیطی آن‌ها را رعایت نکنند، همیشه کارشان با چالش روبرو خواهد بود. ما در قانون داریم که ۱۵ درصد از ثروت معدن باید به مردم منطقه تعلق بگیرد، آن هم تحت عنوان «سرمایه اجتماعی»، اما متاسفانه زیرساخت‌های مردم مناطق معدنی مثل جاده‌ها، محیط زیست چرای دام و حتی شکل و شمایل محل زندگی‌شان به تبع کار در معدن، مثل انفجارها از بین می‌رود و حتی ۱۵ درصد حق آن‌ها از سهم معدن هم، پرداخت نمی‌شود و متاسفانه دولت هم، پشت مردم نیست.
ابوترابی اظهار داشت: نظارت بر حُسن اجرای کار معدن‌داران آن‌طور که باید و شاید انجام نمی‌شود و از طرفی، مشکل فرهنگی هم، در این بین موج می‌زند. ما قانون خوبی مثل تخصیص ۱۵ درصد از ثروت معدن به مردم مماطق معدنی را داریم، ولی وقتی به قانون عمل نمی‌شود، چه فایده؟
وی در ادامه گفت: شرکت‌های دانش بنیان می‌توانند فضای کار و افزایش راندمان در حوزه معدن را بالا ببرند، اما مسئولان مربوطه در این امر، از این ظرفیت کمتر استفاده می‌کنند. اکنون یک سنگ‌شکن برای تولید شن و ماسه، به قدری تولید گرد و غبار می‌کند که محیط زیست تحت تاثیر این موضوع است. این‌ها مشکلات کشورهای جهان سوم از جمله ایران است، وگرنه با حمایت از شرکت‌دانش بنیان می‌توان تاثیر مثبت در حوزه معدن بر جای گذاشت.
نماینده نجف‌آباد در پایان خاطرنشان کرد: بسیاری از معدن‌داران و عوامل تاثیرگذار در این حوزه، دنبال سود حداکثری هستند و حاضر نیستند برای ورود شرکت‌های دانش بنیان به کار، خرج کنند. همین باعث شده سهم شرکت‌های دانش بنیان در پیشبرد اهداف معدنی، ناچیز باشد.
