مفهوم اینترنت اشیا (IoT) اینترنت اشیا یا Internet of Things (IoT)، سیستمی از دستگاههای محاسباتی به هم مرتبط، ماشینهای مکانیکی و دیجیتالی، اشیا، حیوانات یا افراد است که دارای شناسههای منحصر به فرد (UID) و قابلیت انتقال دادهها از طریق شبکه بدون نیاز به تعامل انسان با انسان یا انسان با رایانه است؛ به عبارتی، […]
مفهوم اینترنت اشیا (IoT)
اینترنت اشیا یا Internet of Things (IoT)، سیستمی از دستگاههای محاسباتی به هم مرتبط، ماشینهای مکانیکی و دیجیتالی، اشیا، حیوانات یا افراد است که دارای شناسههای منحصر به فرد (UID) و قابلیت انتقال دادهها از طریق شبکه بدون نیاز به تعامل انسان با انسان یا انسان با رایانه است؛ به عبارتی، اینترنت اشیا شبکهای را توصیف میکند که با حسگرها، نرم افزارها و سایر فناوریها به منظور اتصال و تبادل داده با سایر دستگاهها و سیستمها از طریق اینترنت تعبیه شده است. تقریباً هر شی فیزیکی را میتوان به یک دستگاه اینترنت اشیا تبدیل کرد، اگر بتوان آن را به اینترنت متصل نمود تا اطلاعات را کنترل یا ارتباط دهد. به طور مثال، لامپی که عملکرد آن توسط یک برنامه تلفن هوشمند کنترل میشود یک دستگاه IoT است.
اینترنت اشیا چگونه عمل میکند؟
اکوسیستم اینترنت اشیا متشکل از دستگاههای هوشمند تحت وب است که از سیستمهای تعبیه شده مانند پردازندهها، حسگرها و سخت افزارهای ارتباطی برای جمع آوری، ارسال و اجرای دادههایی که از محیط خود به دست میآورند، استفاده میکند. دستگاه های اینترنت اشیا، با جمعآوری دادههای حسگر و اتصال به دستگاهی دیگر، آنها را به اشتراک میگذارند. گاهی اوقات، این دستگاهها با سایر دستگاههای مرتبط ارتباط برقرار میکنند و بر اساس اطلاعاتی که از یکدیگر میگیرند عمل میکنند و بیشتر امور را بدون دخالت انسان انجام میدهند، اگرچه افراد میتوانند با آنها از طریق راهاندازی، دستورالعملها و دسترسی به دادهها تعامل داشته باشند.
تاریخچه اینترنت اشیا
ایده افزودن حسگرها به اشیا در طول دهههای ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰ مورد بحث قرار گرفت، اما به غیر از برخی پروژههای اولیه پیشرفت دیگری حاصل نشد؛ این فناوری در آن دوره آماده عرضه نبود چرا که تراشهها بسیار بزرگ و حجیم بودند و راهی برای ارتباط موثر با اجسام وجود نداشت، از طرفی ارائه آدرس IPهای کافی برای هر دستگاهی در جهان گامی ضروری جهت مقیاسگذاری IoT بود.
در نهایت، کوین اشتون در سال ۱۹۹۹ عبارت «اینترنت اشیا» را ابداع کرد، اگرچه حداقل یک دهه دیگر طول کشید تا این فناوری بتواند با عصر حاضر خود را تطبیق دهد.
مزایای اینترنت اشیا
اینترنت اشیا مزایای متعددی را به سازمانها ارائه می دهد. برخی از مزایای متداول اینترنت اشیا در کسبوکارها عبارتند از:
- نظارت بر فرآیندهای کلی کسبوکار
- بهبود تجربه مشتری یا CX
- صرفهجویی در وقت و هزینه
- افزایش بهرهوری کارکنان
- ادغام و تطبیق مدلهای تجاری
- درآمد بیشتر
اینترنت اشیا شرکتها را تشویق میکند تا در نحوه برخورد با مشاغل تجدید نظر کنند و به آنها ابزاری برای بهبود استراتژیهای تجاری خود میدهد. به طور کلی، اینترنت اشیا در سازمانهای تولیدی، حملونقل، کشاورزی و صنایع اتوماسیون خانگی بیشترین استفاده را دارد. اینترنت اشیا میتواند با سهولت کار کشاورزان در بخش کشاورزی سودمند باشد؛ حسگرها، اطلاعات مربوط به بارندگی، رطوبت، دما، محتوای خاک و سایر عوامل را که به خودکارسازی تکنیکهای کشاورزی کمک می کند، جمع آوری میکنند. یک تجارت اتوماسیون خانگی میتواند از اینترنت اشیا برای نظارت بر سیستمهای مکانیکی و الکتریکی در یک ساختمان استفاده کند. در مقیاس وسیعتر، شهرهای هوشمند میتوانند به شهروندان در کاهش ضایعات و مصرف انرژی کمک کنند.
اینترنت اشیا در صنعت معدن
توانایی جمعآوری دادهها و تجزیه و تحلیل آنها میتواند صنعت معدن را کاملاً متحول کند. بسیاری از شرکتهای معدنی شروع به همکاری با متخصصان اینترنت اشیا و راهحلهای هوشمند برای نظارت بر عملکرد و بهبود کارایی معادن خود کردهاند.
بر اساس مطالعات انجام شده، صنعت معدن در حال حاضر از فناوریهای جدید استفاده میکند و انقلابی در اینترنت اشیا دارد. این تحقیق که توسط شرکت ارتباطات ماهوارهای تلفنهمراه Inmarsat انجام شده است، نشان میدهد ۶۵ درصد از سازمانهای معدنی حداقل یک پروژه با قابلیت اینترنت اشیا را به طور کامل در سایتهای خود مستقر کردهاند. این شرکت مستقر در لندن ادعا میکند که تحقیقات آنها با عنوان «افزایش بهرهگیری از اینترنت اشیا در معدن»، برخی از چالشهای زیادی که پیش روی آن قرار دارد، از جمله فقدان مهارتها، چالشهای سرمایهگذاری و فرهنگی و امنیت سایبری را به مرور برطرف میکند.
برخی از راههایی که IoT باعث ایجاد نوآوری در صنعت معدن میشود عبارتند از:
- دریافت دادهها و تجزیه و تحلیل در آن واحد: همان طور که شرکتها اینترنت اشیا را به کار میگیرند و داراییهای خود را به هم متصل میکنند، حجم زیادی از دادههای مربوط به ماشینآلات، ایمنی، محیط عملیاتی، فرآیندهای تولید و سایر جنبههای عملیات به دست میآید. این موضوع کارایی فرآیندها را افزایش داده و با تهدیدهای ایمنی مقابله میکند.
- بهبود قابلیت ردیابی: اینترنت اشیا وظایف را به صورت خودکار انجام میدهد و مداخله انسان را محدود و دید و بررسی در هر زمان را برای عملیاتهای معدنی فراهم میکند. این امر به ناظران و اپراتورها این امکان را میدهد که دادههای مربوط به حفاری، کنترل گودال، برنامهریزی امور مربوط به معدن، وضعیت و موقعیت کارگران و غیره را با کمک نمودارها و ابزارهای بصری تجزیه و تحلیل کنند.
- افزایش ایمنی کارگران: ایمنی کارگران یکی از بزرگترین مسائل در صنعت معدن برای مدت طولانی بوده است. مواردی مانند حضور تجهیزات بزرگ در فضاهای اغلب محدود، ناتوانی در نظارت بر سلامت کارگران، دید ضعیف و گازهای سمی است که موقعیتهای خطرناک را ایجاد میکند. با وجود اینترنت اشیا دستگاههایی مثل سنسورهای تشخیص گاز، سطوح گازهای اشتعال زا و سمی را در محیط کنترل میکنند و به کارگران یا سرپرستان هشدار میدهند تا تهویه و جریان هوا در سطح مطلوب نگه داشته شود.
اینترنت اشیا، کاربرد گستردهای برای صنعت معدن دارد؛ فناوری مبتنی بر حسگرها و پروتکلهای ارتباطی بیسیم دوربرد میتواند به شما کمک کند تا راهحلهای هوشمندی را برای کاهش خطرات پنهان معادن ایجاد کرده و تجارت خود را متحول کنید و بر کاستیهای سیستم نظارت و کنترل سنتی غلبه کنید.
منابع:
۱. https://internetofthingsagenda.techtarget.com/definition/Internet-of-Things-IoT
۳. https://www.softwebsolutions.com/resources/industrial-iot-in-mining-industry.html
۴. https://www.nsenergybusiness.com/news/mining-industry-iot/